Kağıt Ev, kitap tutkunu ve hatta daha çok kitap koleksiyoncusu, kitaplara sanatsal nesne muamelesi yapan Carlos Brauer'in tutkusunu anlatıyor. Kahramanın kitaplarla hayatının nasıl hemhal olduğu şiirsel bir dille ifade ediliyor. Onun kitapları ile iç içe geçmiş hayatını okurken, konu pek tabi müzik ve kitaplarına geliyor. Kahramanın okuduğu kitapların konularına ve konunun hangi tarihte geçtiğine göre müzik dinlediğini öğrendiğimde, ne kadar benzediğimizi düşünüp, bir anda kendi kitap okuma ve müzik dinleme deneyimimi düşünmeye daldım. Yalnız olmadığımı bilmek çok iyi hissettirdi, mutlu oldum. Ardından o tatlı his beni, geçmişe götürdü.Lise yıllarımda Harry Potter serisini okurken, Doom Metal türevleri özelinde Theatre of Tragedy dinlediğimi, olayın Britanya'da geçmesiyle bazen de Therapy?'yi dinlediğimi hatırlıyorum. Ömer Hayyam'in hayatını okurken ney ile çalınan ilahileri, Dostoyevski-Suç ve Ceza okurken Bach, Maksim Gorki-Ana okurken Bandista, Ayfer Tunç-Yeşil Peri Gecesi okurken MFÖ, Osmanlı Kadın Hareketi tarihini okurken Roza Eskenazy, Sevgi Soysal-Yenişehir'de Bir Öğle Vakti okurken Seha Okuş dinledim örneğin.Müzik dinlemek ve kitap okumak gibi her iki eylemin bizi farklı dünyalara veya yaşanmışlıklara götürdüğü düşünüldüğünde, bu iki eylemin aynı anda gerçekleşmesi halinde, bu his iki ile çarpılır. Başka bir dünyada elimizi sallaya sallaya dolaşabiliyoruzdur artık. Ta ki, yaşadığımız andan biri gelip, bizi o şimdiki çağırana dek. Çok güzel değil mi?

Theatre of Tragedy ile ilgili hikayeler